Wyznawanie ustami

Oto wersety, które ukazują znaczenie wyznawania na głos tego spraw duchowych. Odnoszę to szczególnie do modlitwy, wyznawania wiary, wyznawania grzechów, prośby o przebaczenie i innych próśb. W moim życiu zaczęły dziać się cuda, gdy Bóg nauczył mnie pokornej i gorliwej modlitwy na głos.

List do Rzymian 10:9-10
Bo jeśli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i uwierzysz w sercu swoim, że Bóg wzbudził go z martwych, zbawiony będziesz. Albowiem sercem wierzy się ku usprawiedliwieniu, a ustami wyznaje się ku zbawieniu.

Ew. Mateusza 12:37
Albowiem na podstawie słów twoich będziesz usprawiedliwiony i na podstawie słów twoich będziesz potępiony.

Ks. Psalmów 66:16-20
Pójdźcie, słuchajcie, wszyscy bogobojni, A opowiem, co On uczynił dla duszy mojej! Do niego wołałem ustami mymi I wysławiałem go językiem moim. Gdybym knuł coś niegodziwego w sercu moim, Pan nie byłby mnie wysłuchał. Lecz Bóg mnie wysłuchał, Zwrócił uwagę na modlitwę moją. Błogosławiony Bóg, który nie odrzucił modlitwy mojej I nie odmówił mi swej łaski!

List Jakuba 5:15-16
A modlitwa płynąca z wiary uzdrowi chorego i Pan go podźwignie; jeżeli zaś dopuścił się grzechów, będą mu odpuszczone. Wyznawajcie tedy grzechy jedni drugim i módlcie się jedni za drugich, abyście byli uzdrowieni. Wiele może usilna modlitwa sprawiedliwego.

List do Tytusa 2:11-12
Albowiem objawiła się łaska Boża, zbawienna dla wszystkich ludzi, nauczając nas, abyśmy wyrzekli* się bezbożności i światowych pożądliwości i na tym doczesnym świecie wstrzemięźliwie, sprawiedliwie i pobożnie żyli

* gr. arneomai, Kod Strong'a G720
1. to contradict (by saying)
2. (concretely) to deny
3. (by implication) to disavow, reject, renounce, or disown

Już sam początek Księgi Rodzaju pokazuje nam moc słowa mówionego. Bóg stworzył świat wypowiadając Słowo. Są też inne fragmenty Pisma, które pokazują iż to, co Bóg wypowie - dzieje się. Jego wypowiedziane Słowo zawsze przynosi owoc. W innych miejscach możemy przeczytać o Bożych planach, zamiarach i myślach, które nie mają dojść do skutku, co widać np. w Bożych ostrzeżeniach dla ludu.

Ponieważ człowiek został stworzony na podobieństwo Boga, to możemy się spodziewać iż istnienie tych 2 stref ma swoje znaczenie. Najpierw możemy przemyśleć pewne sprawy, wybrać to co dobre, uwierzyć, a następnie potwierdzamy to przez wyznanie.

Dobrym przykładem może być tu miłość. Niektórzy nie są początkowo pewni swoich uczuć, więc nie deklarują miłości dopóki się nie utwierdzą w przekonaniu, że rzeczywiście kochają. Choćby wyznali to wcześniej - byłoby to słowo bez pokrycia, słowo bez mocy. Dopiero wewnętrzne przekonanie i wiara sprawiają, że wypowiedziane słowo rzeczywiście odzwierciedla wewnętrzną rzeczywistość człowieka. Słuchając Siebie możemy też poznać, czy rzeczywiście wypowiadamy dane przekonanie z wiarą, czy z niepewnością. Może to nam uzmysłowić, jak głęboko wierzymy. Jeśli zaś człowiek w sercu wierzy a nie wyznaje tego ustami, to podobny jest do małżonka, który nigdy konkretnie nie wyznał swojego uczucia. Miłość jest zatrzymana gdzieś w sferze niewypowiedzianych domysłów i gestów, pozostawiając w drugiej osobie uczucie niepewności i lęku.

Ks. Rodzaju 1:1-3
Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię. A ziemia była pustkowiem i chaosem; ciemność była nad otchłanią, a Duch Boży unosił się nad powierzchnią wód. I rzekł Bóg: Niech stanie się światłość. I stała się światłość.