Fragmenty Biblii mówiące o Pierwszym i Ostatnim.

Izajasza 44:6-8
Tak mówi Pan, Król Izraelski i jego Odkupiciel, Pan Zastępów: Ja jestem pierwszy i Ja jestem ostatni, a oprócz mnie nie ma Boga. I kto jest mi równy? Niech zawoła, niech to zwiastuje i niech mi to przedstawi! Kto zwiastował od dawien dawna przyszłe rzeczy? A to, co ma nastąpić, niech nam zwiastują! Nie trwóżcie się i nie lękajcie się! Czy wam tego już dawno nie opowiedziałem i nie zwiastowałem? I wy jesteście moimi świadkami. Czy jest bóg oprócz mnie? Nie, nie ma innej opoki, nie znam żadnej.

Izajasza 48:10-13
Oto wytapiałem cię sobie jak srebro, próbowałem cię w piecu cierpienia. Przez wzgląd na siebie, przez wzgląd na siebie czynię to, bo jakże zbezczeszczone było moje imię; a przecież mojej chwały nie oddam innemu. Słuchaj mnie, Jakubie, i ty, Izraelu, którego powołałem! Ja to jestem, Ja pierwszy i Ja ostatni. Przecież to moja ręka założyła ziemię i moja prawica rozpostarła niebiosa; gdy Ja na nie wołam, wszystkie razem stają.

Objawienie Jana 1:16-18
W prawej dłoni swej trzymał siedem gwiazd, a z ust jego wychodził obosieczny ostry miecz, a oblicze jego jaśniało jak słońce w pełnym swoim blasku. Toteż gdy go ujrzałem, padłem do nóg jego jakby umarły. On zaś położył na mnie swoją prawicę i rzekł: Nie lękaj się, Jam jest pierwszy i ostatni,  i żyjący. Byłem umarły, lecz oto żyję na wieki wieków i mam klucze śmierci i piekła.

Objawienie 22:12-17
Oto przyjdę wkrótce, a zapłata moja jest ze mną, by oddać każdemu według jego uczynku. Ja jestem Alfa i Omega, Pierwszy i Ostatni, Początek i Koniec. Błogosławieni, którzy piorą swoje szaty, aby mieli prawo do drzewa żywota i mogli wejść przez bramy do miasta. Na zewnątrz są psy i czarownicy, i wszetecznicy, i zabójcy, i bałwochwalcy, i wszyscy, którzy miłują kłamstwo i czynią je. Ja, Jezus, wysłałem anioła mego, by poświadczył wam to w zborach. Jam jest korzeń i ród Dawidowy, gwiazda jasna poranna. A Duch i oblubienica mówią: Przyjdź! A ten, kto słyszy, niech powie: Przyjdź! A ten, kto pragnie, niech przychodzi, a kto chce, niech darmo weźmie wodę żywota.

List do Kolosan 1:9-20
Dlatego i my od tego dnia, kiedy to usłyszeliśmy, nie przestajemy się za was modlić i prosić, (...) dziękując Ojcu, który was zdolnymi uczynił do uczestniczenia w dziedzictwie świętych w światłości, który nas wyrwał z mocy ciemności i przeniósł do Królestwa Syna Swego umiłowanego, w którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów. On jest obrazem Boga niewidzialnego, pierworodnym wszelkiego stworzenia, ponieważ w nim zostało stworzone wszystko, co jest na niebie i na ziemi, rzeczy widzialne i niewidzialne, czy to trony, czy panowania, czy nadziemskie władze, czy zwierzchności; wszystko przez niego i dla niego zostało stworzone. On też jest przed wszystkimi rzeczami i wszystko na nim jest ugruntowane, On także jest Głową Ciała, Kościoła; On jest początkiem, pierworodnym z umarłych, aby we wszystkim był pierwszy, ponieważ upodobał sobie Bóg, żeby w nim zamieszkała cała pełnia boskości i żeby przez niego wszystko, co jest na ziemi i na niebie, pojednało się z nim dzięki przywróceniu pokoju przez krew krzyża jego.

W powyższych wersetach widać, iż Bóg nazywa Siebie słowami "Pierwszy i Ostatni". Tak samo nazywa Siebie Pan nasz Jezus. Zaś w Liście do Kolosan apostoł tłumaczy, że Jezus jest początkiem, aby we wszystkim był pierwszy.

Albowiem Jego jest Królestwo, Moc i Chwała. Na wieki wieków.

Pan jest Bogiem Wiecznym. W Jego ręku jest wszystko. Cielesnemu człowiekowi może wydawać się, że swój los trzyma w swoich rękach. Cielesny człowiek może myśleć, że podejmuje decyzje na podstawie swojego chcenia i swój zamiar wprowadza w czyn. Jest jednak inaczej. Pan to według własnego upodobania sprawia chcenie i wykonanie. Człowiek znajduje się w świecie, którego tylko cielesną część możemy oglądać cielesnymi oczami i poznać cielesnym rozumem. Jednak świat ten ma jeszcze wymiar duchowy, który można zobaczyć dopiero oczami wiary. Termin "oczy wiary" nie oznacza, że "ktoś coś powiedział, więc tak jest i koniec a ja sobie tę prawdę oglądam i jestem z niej dumny". Duchowe oczy to organ, który otrzymujemy od Ducha Świętego, gdy zaczynamy żyć w duchowym świecie po narodzeniu się z Boga. Duchowe Prawa, które przyjmujemy wiarą i akceptujemy je, gdyż tak powiedział Bóg, rządzą losem całej rzeczywistości. Duchowe oczy pozwalają nam obserwować te zjawiska.

Pan jest Bogiem Wiecznym i w Jego ręku jest wszystko. To On utrzymuje mnie przy życiu w każdej sekundzie mojego istnienia. Gdyby nie Jego ciągła decyzja - zginąłbym. Prawda ta jest niesamowita, ponieważ On jest Święty a ja jestem grzesznikiem. Jego cierpliwość względem świata, daje życie ludziom, którzy są zaprzeczeniem Jego świętości. Widać to najdobitniej w krzyżu Jezusa Chrystusa - dobrowolnie i pokornie wziął na Siebie bolesną karę za nasze grzechy. To jest ta łaska, która pozwala nam żyć i istnieć. Łaska i cierpliwość, z której nie zdają sobie sprawy ludzie niewierzący.

Ten stan nie będzie jednak trwał wiecznie. Przyjdzie czas, gdy skończy się  czas łaski. Obyśmy byli wtedy znalezieni w wierze w Jezusie Chrystusie. Wiecznemu Bogu Chwała i Cześć!

O Jezusie napiszę to: Jezus to Syn Boży, przez którego wszystko istnieje co istnieje oraz stało się wszystko co się stało. Był życiem i światłością ludzi. On na początku ugruntował ziemię a niebiosa są dziełem Jego rąk. Ten to właśnie Syn Boży, który przyszedł na ziemię do Swojej własności, aby uratować Oblubienicę od jej nierządu, ukochać Umiłowaną Boga, która Nim wzgardziła... On w pokorze i cichości wziął na Siebie grzechy świata i umarł, abyśmy my - zdrajcy, kłamcy, cudzołożnicy i mordercy - mogli stać się dziećmi Boga... Jego - Najświętszego, Niesamowitego, Wszechmocnego i Jedynego - nazywać Ojcem. Umarł w pohańbieniu, w wielkim strachu i bólu, gdyż zawsze był tam, dokąd my zmierzamy - w cudownej obecności Boga, a umarł w samotnym, mrocznym i bolesnym od Niego oddzieleniu.

W Jezusie zamieszkała cieleśnie pełnia boskości, będąc na Ziemi czynił On dzieła Ojca i objawił nam Jego Imię. Był miłosierny, cierpliwy, pełen dobroci - każdy kto widział Jezusa, widział to jakim jest Ojciec. I to właśnie Syn Boży objawił nam, że Bóg nas kocha, albowiem Bóg tak ukochał ten świat, że Swojego Syna dał abyśmy mogli mieć z Nim pokój i życie wieczne.

Za co bardzo Bogu dziękuję, bo ja również widzę, jak działa w moim życiu. Uwolnił mnie z nałogu - Pan Bóg uczynił to z dnia na dzień, tak że byłem bardzo zaskoczony i uradowany. Modliłem się o pogodzenie z rodzicami i teraz moja mama czyta Biblię. Modliłem się, abym mógł pomagać ludziom a teraz ciągle trafiają do mnie używane ubrania, które mogę rozdawać bezdomnym i biednym. Gdy byłem smutny - Pan pocieszał mnie. Tak więc Chwała Bogu!

Kiedyś usłyszałem, że Jezus był doskonały i przyszedł w doskonałym ciele. Był więc wolny od pokus ciała, nie cierpiał z powodu chorób, mógł jasno i trzeźwo myśleć aby rozsądzać każdy problem i znajdować dobre rozwiązanie. Był w moim wyobrażeniu super-człowiekiem, z doskonałym ciałem, dzięki czemu mógł nie zgrzeszyć i zwyciężyć śmierć.

Teraz wiem, że było inaczej.

Jezus przyszedł w ciele podobnym do naszego. Cierpiał, bywał zmęczony, bał się. Nie miał też życia wolnego od pokus, bo Szatan kusił go niejednokrotnie. Jego życie było w różnych aspektach samotne. Jego rodzina Go nie rozumiała, a Jego uczniowie często mięli względem Niego mieszane uczucia. Wielu od Niego odeszło. Nie miał prawdziwego domu na tym świecie. Kulminacyjny moment Jego walki z Samym Sobą widać w Jego zmaganiach w Ogrójcu. Bał się. Przychodziły Mu do głowy myśli, aby nie pić z kielicha cierpień krzyżowych i śmierci. Ale zwyciężył i dobrowolnie oddał Swoje ciało w ręce oprawców. Chwała Bogu!

Widzimy człowieka podobnego do nas, ale jednak zawsze zwycięsko wychodzącego z każdej próby.

Dzięki temu musimy przyznać, że jesteśmy winni. On nie uległ, my ulegliśmy.

Dzięki Niemu wiemy, że święte życie nie jest osiągane dzięki lepszemu ciału. Moc do świętości daje Bóg mieszkając w człowieku.

Niestety... Bóg nie może mieszkać w człowieku zbrukanym grzechem, bo sprawiedliwą odpłatą dla grzesznika jest śmierć a nie życie...

Ale... dzięki Niemu wiemy, że nasze grzechy i naszą karę za grzechy, On wziął na Siebie.

Możemy więc wołać do Boga o pomoc, oczyszczać się i prosić o Ducha Świętego, aby móc stać się podobnym do Pana Jezusa - mieć w sercu największą miłość świata i żyć wiecznie. A nawet znać Boga osobiście, tak samo jak Pan Jezus! Chwała Bogu!